Ένας άνθρωπος,  που αγάπησε πολύ τη Χόμορη.
Βοήθησε τους συγχωριανούς, μ'όλες του τις δυνάμεις και μερικές φορές περισσότερο από αυτές.

Αξιοποίησε, όλη του την κοινωνική, επαγγελματική και επιστημονική του δυνατότητα, για την επαγγελματική αποκατάσταση πολλών νέων της Χόμορης.

Αγάπησε και βοήθησε τους αγρότες και λόγω της ιδιότητός του ως γεωπόνος ,ενίσχυσε την αγροτική οικονομία.

Πέραν των σπουδών του ως γεωπόνος παρακολούθησε και απεφοίτησε από την Πάντειο Σχολή. Μιλούσε τη Γαλλική γλώσσα και μερικώς την Αγγλική ως αυτοδίδακτος.
Έλαβε μέρος στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο.

Συνεργάστηκε με ανθρώπους του πνεύματος και της εξουσίας. Ενίσχυσε και πλαισίωσε τους ελληνο-αμερικανούς δωρητές στο να ολοκληρώσουν την οικονομική προσφορά τους σε έργα οδοποιίας και πολιτιστικής ανάπτυξης. Δημιούργησε το σύλλογο «Αδελφότητα Χομορητών η Αγία Παρασκευή», το έτος 1975.
Ο Γιάννης Ζαμπάρας ήταν ο άνθρωπος που όλα τα χρόνια της ζωής του προσέφερε τα μέγιστα με τις γνώσεις και το ήθος του στην πολιτιστική ζωή του τόπου μας.
Γεννήθηκε στη Χόμορη το 1915 και απεβίωσε στην Αθήνα το 1991.
Γονείς του ο Δημήτριος Ζαμπάρας και η Άννα Δρόσου Ζαμπάρα.
Παντρεύτηκε την Αντωνία Πατούχα, το γένος Κοτίνη και απέκτησε δύο παιδιά, την φιλόλογο καθηγήτρια Άννα Ζαμπάρα Κατσαρού και τον οδοντίατρο Δημήτρη Ζαμπάρα.